یوهمبین ویاگرا گیاهی و چربی سوز

یوهمبین ویاگرا گیاهی و چربی سوز

مزایای مکمل یوهمبین ویاگرای گیاهی

یوهمبین یک مکمل گیاهی در ارتباط با اثرات ضد پیری می­باشد. از آن برای درمان طبیعی اختلال نعوظ، نیروی جنسی کم، عدم تعادل هورمونی و علائمی همچون انرژی کم و چربی سوزی استفاده می­شود. یوهیمبین دارای سابقه­ی طولانی مصرف در افریقای غربی است، که کاملا گیاهی می باشد. این ماده امروزه در این مکان پرورش داده می­شود، مخصوصا برای توانایی­های تقویت قوای جنسی.

مطابق با یک گزارش در سال 2013 که در مرور Pharmacognosy به انتشار رسید، یوهمبین تنها گیاه فهرست شده برای عملکرد جنسی در مرجع Physician’s Desk است. یوهیمب لقب “ویاگرای گیاهی” را دریافت نموده است. از آن در داروهای خاصی استفاده می­شود، مخصوصا برای درمان اختلالات جنسی، برای بیش از 75 سال.

یوهمبین به عنوان یک ماده­ ی توهم زا عمل می­کند، که واکنش­های نورولوژیکی را در محدوده­ی گسترده ایجاد می­نماید. مطابق با مرکز کنترل مسمومیت پاویا در ایتالیا، یوهمبین در حال حاضر در ایالات متحده برای اختلال نعوظ تایید شده است، اما در خیابان­ها به عنوان یک ماده­ی توهم زای ملایم و تقویت کننده­ی جنسی به فروش می­رسد.

یوهمبین بسته به نحوه­ی فروش اسامی زیادی دارد. این اسامی شامل Yohimbehe، Yocon، Yohimex، Johime، Aphrodien و Corynine می­باشند. آیا هیچ یک از مکمل­های یوهمبین به درمان مسائل جنسی همچون کاهش قوای جنسی یا سایر شرایط کمک می­کنند؟ نتایج مطالعه تا حدی ترکیب شده­اند. اما برخی شواهد نشان می­دهند که این مواد به چنین شرایطی کمک می­کنند. این در ترکیب با سایر مواد برای سطوح انرژی بالاتر و جریان بهتر کمک می­کنند، مثل ال – آرژینین.

Yohimbe Bark چیست؟

یوهمبین یک مکمل گیاهی است. نام خاص آن Pausinystaliayohimbe است. یوهمبین از پوست درخت همیشه سبز یوهمبین Corynanthe استخراج می­شود، که در خانواده­ی گیاهان Rubiaceae قرار دارد. ترکیب فعال موجود در یوهیمب، به نام یوهمبین، برای ساخت داروهای خاصی مورد استفاده قرار می­گیرد. شهروندان در افریقای غربی برای قرن­ها از آن استفاده کرده­اند. امروزه توانایی آن در کمک به شرایط درمانی شامل اختلال نغوظ/قدرت بدنی، دیابت، افسردگی، فشار پایین، و استفاده­ی بیش از حد از داروهای خاص مورد مطالعه قرار گرفته است.

یکی از اثرات اصلی Yohimbe Bark آنتاگونیسم آلفا-2 است (به این دلیل است که گاهی آن را مسدود کننده­ی آلفا-2 می­نامند). این بدان معناست که این ماده بر فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک اثر گذاشته و آزادسازی آدرنالینی (یا غیر آدرنالینی) را موجب می­شود. این بدان جهت است که گیرنده­های آلفا-2 را در ساقه­ی مغز مسدود می­کند. سایر انواع داروهای آگونیست آلفا-2 به صورت مشابهی کار می­کنند. این داروها با تنظیم آزادسازی انتقال دهنده­های عصبی خاص و اتساع عروق خونی بر سیستم عصبی مرکزی اثر می­گذارند. این سبب افزایش هوشیاری، گردش خون و سایر فرآیندهای فیزیولوژیکی می­شود.

به دلیل توانایی مهار اثرات سیستم عصبی سمپاتیک، یوهیمبین سطوح فشار خون را به حالت تعادلی باز می­گرداند. به همین علت است که گاهی از آن برای افزایش جریان خون استفاده می­شود، مثل بافت اندام­های تناسلی. همچنین از آن برای درمان فشار پایین استفاده می­شود (فشار خون پایین غیر نرمال). همچنین این ماده برای تحریک اعصاب و درمان خستگی یا علائم افسردگی سودمند است.

پیش زمینه­ ی تغذیه­ای یوهمبین

ترکیب فعال اصلی یافت شده در چوب درخت یوهیمب آلکاللوئید یوهمبین است (و به همین دلیل نامگذاری شده است). این ماده را آلفا – یوهمبین یا آلو – یوهمبین نیز می­نامند.

در ایالات متحده، داروهای خاص حاوی یوهمبین از دهه­ی 1980 تایید شده­اند. این مواد یوهمبین هیدروکلرید نامیده می­شوند (که با اسامی برند Aphrodyne یا Yocon ارائه می­شوند). داروهای یوهمبین عمدتا برای درمان اختلال جنسی در زنان و مردان تجویز می­شوند که با تعدادی از عوامل مثل افزایش سن، عدم تعادل هورمونی، یا اثرات جانبی داروها همراهند.

برخی از مطالعات نشان می­دهند که آنتاگونیست­های آلفا-2 به بهبود پاسخ بیماران به داروهای ضد افسردگی کمک می­کنند. یوهمبین دارای یک ساختار شیمیایی مشابه با داروهای مختلف و حتی داروهای ریلکس کننده است، که برای مدیریت شرایطی همچون اختلالات مرتبط با خلق و خو مورد استفاده قرار می­گیرند، مثل افسردگی یا شیزوفرنی، نیروی جنسی کم، سرگیجه به دلیل فشار خون پایین و سایر موارد. یکی از این داروها Reserpine نام دارد، که نوعی آلکالوئید ایندول است که به عنوان یک داروی ضد فشار بالا و ضد افسردگی توصیف می­شود. یک مورد دیکر لیسرجیک اسید (با عنوان LSD) است، که دارای اثرات روانشناسی/روانگردان می­باشد. در حالی که یوهمبین دارای اثرات روانگردان نیست، مطابق با نتایج پژوهشی، بر انتقال دهنده­های عصبی همچون دوپامین، آدرنالین و سروتونین اثر می­گذارد. این ماده به برخی افرادی که از علائم ناشی از بیماری ذهنی رنج می­برند کمک می­کند.

• مزایای یوهمبین
• به درمان اختلال نعوظ کمک می­کند

یوهمبین عموما برای افزایش هیجان جنسی و کاهش مسائل جنسی همچون علائم اختلال نعوظ (ED) مورد استفاده قرار می­گیرد، که نیروی جنسی نیز نامیده می­شود. پژوهش­ها نشان می­دهند که یوهمیب قادر به افزایش جریان خون به آلت جنسی یا واژن می­باشد. همچنین ایمپالس­های عصبی موثر در ارگاسم را افزایش می­دهد. به دلیل آن که یوهمیبین بر عروق خونی اثر می­گذارد، می­تواند ریلکسیشن بافت و تراکم خون را موجب شود. این به یک فرد در حفظ نعوظ کمک می­کند. این اثرات برای هر دو جنسیت در تجربه­ی رضایت جنسی سودمند هستند.

مطالعات کنترل شده­ی کمی برای آزمایش اثرات یوهیمبین گیاهی (بر خلاف داروها) روی انسان­ها به انجام رسیده است. برخی شواهد نشان می­دهند که یوهمبین دارای پتانسیل تقویت مسیر نیتریک اکسید است، که به ورود جریان خون به بافت کورپوس کاورنوزوم کمک می­کنند. این سبب تحریک گنگلیوم­های عصب لگن و تقویت تامین آدرنالین به انتهای اعصاب می­شود. به نظر می­رسد که این اثرات کلی زیادی در ترکیب با سایر درمان­ها یا داروهای گیاهی دارد. یک مطالعه که اثرات یوهیمب بر ED را ارزیابی نمود نشان داده است که کسانی که از درمان گیاهی استفاده می­کنند مزایای جزئی را در مقایسه با یک گروه کنترلی بدون مصرف مکمل تجربه می­نمایند.

به صورت کلی، مطالعات مرتبط با مزایای تقویت جنسی ناشی از مصرف یوهیمبین بی نتیجه بوده­اند. اما اکثر کارها نشان داده­اند که این ماده بیشتر از دارونما کار می­کند. مطابق با یک گزارش منتشر شده در مجله­ی ایرانی “روان درمانی”، یکی از تحلیل­های اخیر روی هفت آزمایش نشان داد که بین 34-75 درصد مردان در مطالعات نتایج مطلوبی را با مصرف بین 5-10 میلی گرم تجربه می­کردند.

• به کاهش اثرات جانبی برخی از داروها کمک می­کند

برخی از علائم تجربی اختلال عملکرد جنسی، شامل ED یا از دست رفتن علاقه­ی جنسی، در مصرف داروهای افسردگی یا اختلالات اضطراب به نام مهارکننده­های جذب مجدد سروتونین گزینشی (SSRI) گزارش شده است. داروهای حاوی یوهمبین برای درمان این علائم به کار می­روند. اما برخی از پزشکان از یوهمبین برای تعدیل اثرات منفی درمان بیماری­های ذهنی استفاده می­کنند. این سبب کاهش بی حالی یا فشار پایین خواهد شد، چرا که به عنوان یک محرک ملایم عمل می­کند. به علاوه این سبب جلوگیری از مشکلاتی در بیماران دیابتی شامل نوروپاتی دیابتی خواهد شد.

• به رفع مشکلات فشار خون کمک می­کند

یوهیمبین به عنوان یک آنتاگونیست آلفا-2 سبب ارتقای فعالیت سمپاتیک می­شود. مطابق با تعدادی از مطالعات، یوهیمب سبب افزایش فشار خون می­شود. به همین دلیل است که برای اختلال نعوظ یا مشکلات عصبی دیابتی سودمند می­باشد. یوهمبین گاهی برای درمان فشار خون کم و علائمی همچون سرگیجه در حالت ایستاده مورد استفاده قرار می­گیرد. این ماده با اتساع عروق خونی و اثر روی سیستم عصبی سمپاتیک کار می­کند. اما ذکر این نکته حائز اهمیت است که افزایش فشار خون برای برخی افراد مشکل ساز خواهد بود، مخصوصا برای مشکلات قلبی عروقی، افرادی که از داروهای فشار خون استفاده می­کنند، یا افرادی با فشار خون بالا.

نتایج مطالعات درباره­ی اثرات جانبی بالقوه­ی یوهمبین ترکیب شده­اند، اما به نظر می­رسد که در دوزهای متوسط این معمولا سبب افزایش نرخ ضربان قلب نمی­شود، فشار خون بالایی را ایجاد می­کند، و یا در صورت عدم ترکیب با سایر محرک­ها در اضطراب نقش دارد.

• به افزایش بازدهی و هوشیاری کمک می­کند

ورزشکاران یا افرادی که از رژیم غذایی استفاده می­کنند از محصولات حاوی یوهمبین برای کمک به کاهش وزن ساده تر، مخصوصا از چربی بدن، و افزایش مصرف انرژی کمک می­کنند. برخی فرض می­کنند که این ماده سبب افزایش جرم عضله و استقامت در حین کاهش چربی می­شود. اما شواهد زیادی از مطالعات وجود ندارد که نشان دهد این لزوما صحیح است. به نظر می­یرسد که یوهمبین سبب افزایش مصرف انرژی شده و به عنوان یک محرک عمل می­کند، که سطوح آدرنالین را در بدن افزایش داده و به طور بالقوه مانع خستگی در حین تمرین یا پس از آن می­شود.

یک مطالعه که به ارزیابی اثرات مکمل یوهمبین بر ساختار بدن (جرم عضله، جرم بدن) و عملکرد ورزشی در بازیکنان حرفه­ای فوتبال پرداخته است نشان داد که درصد چربی/جرم چربی بدن در گروه یوهیمبین در مقایسه با گروه دارونما کاهش اساسی خواهد یافت. اما استفاده از مکمل یوهمبین تنظیم قابل توجه جرم کلی بدن، جرم عضله یا شاخص­های عملکردی را نتیجه نداده است. اما سایر مطالعات نشان دادند که افراد افزایش انرژی و هوشیاری را در مصرف یوهمبین تجربه می­کنند، و گاهی به حدی است که علائم اضطراب یا بیقراری را موجب می­شود (بیشتر از کافئین).

• به تنظیم قند خون و کاهش وزن کمک می­کند

یوهمبین توانایی چربی سوزی خاصی داشته و در شرایط ناشتا بهتر عمل می­کند. با توجه به این که یوهمبین به عنوان یک محرک ملایم عمل می­کند، محققان به این توجه نموده­اند که این ماده افزایش سطوح انرژی را در افرادی که می­خواهند فعالتر باشند نتیجه می­دهد یا خیر، و این که اثرات مثبتی بر کاهش اشتها، تنظیم سطوح قند خون، یا ارتقای رشد جرم عضله و کاهش وزن دارد یا خیر.

با وجود آن که همه­ی مطالعات نشان نداده­اند که یوهمبین اثرات کاهش وزن دارد، مطالعات خاص دیگری نتایج مثبتی را گزارش نموده­اند. یک مطالعه نشان داد که یوهمبین به صورت قابل ملاحظه­ای افزایش میانگین کاهش وزن در بیماران زن دارای اضافه وزن را پس از یک رژیم کم انرژی نتیجه می­دهد. مکانیزم­های احتمالی عبارتند از: تقویت لیپولیز (تجزیه­ی چربی­ها و سایر لیپیدها با آزادسازی اسیدهای چرب در خون) در حین تمرنی و پس از آن، تنظیم ترشح انسولین، و کاهش اشتها.

• اثر مثبتی بر علائم افسردگی دارد

مطالعات انجام شده نشان داده­اند که یوهمبین به عنوان یک آنتاگونیست آلفا-2 دارای خصوصیاتی است که به افزایش سطوح دوپامین در مغز به صورت مجزا یا در ترکیب با سایر درمان­های ضد افسردگی کمک می­کنند، مثل دارویی به نام فلوکستین (نام برند Prozac®، یک مهارکننده­ی جذب مجدد گزینشی سروتونین، یا SSRI).

یوهمبین همچنین به افزایش سطوح کوآنزیم NAD (یا نیکوتین آمین آدنین دی نوکلئوتید) کمک می­کند. این بر متابولیسم، فرآیندهای شناختی، و سم زدایی داروها در بدن کمک می­کند. NAD در حال حاضر برای درمان اختلالات شناختی یا مرتبط با خلق و خو مورد استفاده قرار نمی­گیرد، بلکه در برخی مطالعات کاربردهای بالقوه­ای برای جلوگیری از بیماری­های آسیب رساننده به عصب شامل بیماری پارکینسون یا آلزایمر دارد. اما از سوی دیگر، مطالعات نشان داده­اند که به دلیل افزایش اضطراب در برخی بیماران، یوهمبین در واقع بیماری ذهنی را در برخی بیماران تشدید می­نماید، مثل بیماران پارکینسون. به این دلیل، هر کسی با سابقه­ی اختلال شناختی یا خلق و خو، باید از داروهای تنظیم کننده­ی خلق و خو استفاده کند، و در حین شروع استفاده از درمان­های گیاهی جدید با یک شخص متخصص مشورت نماید.

نحوه­ی استفاده از چوب درخت یوهمبین

یوهمبین به شکل قرص/کپسول در فروشگاه­های مواد غذایی یا به صورت آنلاین یافت می­شود. به ندرت می­توان چوب واقعی یا شکل عصاره­ای آن را یافت، با وجود آن که چنین احتمالی همچنان وجود دارد. توصیه­های دوز برای یوهمبین به کاربرد آن بستگی دارند. دوزها باید به صورت ایده­آل بر حسب وزن بدن و گاهی جنسیت تنظیم شوند.

این نگرانی وجود دارد که مکمل­های برچسب گذاری شده به عنوان یوهمبین حاوی مقادیر متفاوتی از ترکیب فعال باشند. FDA به دقت نسخه­های حاوی یوهمبین را تنظیم می­کند. تعیین دقیق میزان یوهمبین فعال موجود در مکمل­ها به دلیل تاثیر متغیرهای مختلف رشد و توزیع بر غلظت دشوار خواهد بود. این متغیرها عبارتند از: نوع دقیق چوب درخت یوهمبین به کار رفته، بخشی از درخت که ماده از آن استخراج شده است، بلوغ درخت، میزان تازه بودن چوب درخت، تکنیک­های پردازش به کار رفته برای تولید مکمل­ها، و نحوه­ی ارسال/صادرات و ذخیره­ی مکمل­ها.

در ادامه توصیه­های کلی برای دوزهای یوهمبین مطابق با شرایط یا علائم ارائه می­شوند:

• برای اختلال نعوظ: مردان بالغ باید در حدود 4/5 میلی گرم را به صورت روزانه 1-3 بار مصرف نمایند. اکثر مطالعات نتایج مثبتی را در مصرف 10-20 میلی گرم روزانه گزارش نموده­اند.
• برای فشار پایین در بزرگسالان: در حدود 5/12 میلی گرم را روزانه مصرف نمایید.
• دوزهای بسیار بالاتری در مطالعات خاص مورد استفاده قرار گرفته­اند، که گاهی تا حدود 100 میلی گرم روزانه نیز می­باشند. اما این به عنوان یک دوز بسیار بالا در نظر گرفته می­شود که به صورت بالقوه خطرناک بوده و اثرات جانبی را ایجاد می­کند. به صورت کلی، شروع با دوزهای کم و بررسی واکنش بدن بهترین کار است. پیش از افزایش دوز خود به سطوح بالاتر با یک پزشک یا متخصص گیاهان دارویی مشورت نمایید.
• اگر از یوهمبین به شکل گیاه خشک قاصدک (DPT) استفاده می­کنید، به دنبال غلظت حدود 35 درصد یوهمبین (65 درصد الکل) باشید و از حدود 10-30 قطره به میزان یک تا سه بار در هفته استفاده نمایید.
• بهترین کار استفاده از یوهمبین در حالت ناشتا است، ابتدا در صبح، یا بین وعده­ها است. به دلیل اثرات تحریک کننده، یوهمبین را با سایر محرک­ها مثل کافئین یا قرص کاهش وزن ترکیب نکنید. این سبب ایجاد واکنش­هایی همچون نرخ ضربان قلب سریع­تر، فشار خون بالا یا حتی مشکلات قلبی عروقی می­باشد. اگر کافئین را همراه با یوهمبین مصرف می­کنید (مثل قهوه یا چای در هنگام صبح)، با دوز نصفه شروع کنید تا واکنش بدن خود را آزمایش نمایید.

نکات احتیاطی و اثرات جانبی در هنگام استفاده از چوب درخت یوهمبین

افرادی که به این ماده واکنش نشان نمی­دهند عموما آن را به خوبی تحمل می­کنند. اما مصرف یوهمبین گاهی می­تواند اثرات جانبی همچون موارد زیر داشته باشد: فشار خون بالا، سردرد، اضطراب، بیقراری/عصبی شدن، سرگیجه یا لرزش. این اثرات جانبی بر افرادی با تاریخچه­ی بیماری ذهنی یا مشکلات مرتبط با خلق و خو اثر می­گذارند. اما امکان بروز این اثرات در هر شخصی وجود دارد.

یوهمبین با چند دارو برهمکنش دارد. این ماده برای همه­ی افراد بی خطر نیست. اگر در حال حاضر از داروهای مهار کننده­ی ACE، مسدود کننده­ی بتا، SSRI، MAOI، محرک­ها یا داروهای حاوی کافئین، یا داروهای ضد افسردگی تری سیکلیک استفاده می­کنید از مصرف یوهمبین اجتناب نمایید. افراد دارای هر یک از شرایط زیر نباید بدون مشورت با پزشک از داروهای گیاهی مثل یوهمبین استفاده نمایند. این بدان جهت است که بر فشار خون، ضربان قلب، عملکرد کلیه و انتقال دهنده­ی عصبی اثر می­گذارد:

• بیماری کلیوی
• فشار بالا
• آنژین
• زخم معده
• پروستاتیت
• اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب، شیزوفرنی، یا گرایش به خودکشی

برای کودکان، یا زنان باردار یا شیرده، مصرف یوهمبین امن نیست. پژوهش­های کمی روی این جمعیت­ها به انجام رسیده است.

سخن آخر درباره­ی یوهمبین

• یوهمبین یک مکمل گیاهی است. نام خاص آن Pausinystaliayohimbe می­باشد. از این ماده برای ساخت داروهای خاص استفاده می­شود.
• یوهمبین یک ترکیب فعال در چوب درخت یوهیمب است. مزایای آن شامل افزایش انرژی خون، درمان اختلال نعوظ، افزایش انرژی، کمک به چربی سوزی، و تنظیم خلق و خوی شخص می­باشند.
• استفاده از آن در ترکیب با سایر محرک­ها (مثل کافئین) یا در حین درمان بیماری قلبی، اختلال کبد یا کلیه، افسردگی و/یا اضطراب بی خطر نیست.